درمان بیش فعالی در کودکان شامل دو رویکرد اصلی است: رفتار درمانی و درمان دارویی. نوع روش انتخابی برای درمان بیش فعالی، با توجه به شرایط کودک و تشخیص پزشک و روانشناس صورت میگیرد. در خصوص، رفتار درمانی و دارو درمانی در متن مقاله توضیحات بیشتری را بیان کردیم.
روشهای درمان بیش فعالی در کودکان
دارو درمانی و رفتار درمانی از جمله روشهای مورد استفاده برای درمان بیش فعالی است.
دارو درمانی
استفاده از داروها میتواند یکی از روشهای درمانی بیش فعالی در کودکان باشد. در مواردی که علائم بیش فعالی و نقص توجه کودک در درجه بالایی قرار داشته باشد و تاثیر منفی بر زندگی روزمره یا عملکرد تحصیلی و اجتماعی او داشته باشد، احتمالا پزشک داروهای خاصی را برای تجویز میکند.
داروهای مور استفاده در درمان بیش فعالی و نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) شامل مواد ماندگار و اثرات طولانی مدت مانند داروهای استیمولانتها و داروهای غیر استیمولانت میشوند. استیمولانتها شامل متیلفنیدات (Methylphenidate) و آمفتامینها (Amphetamines) هستند که به کاهش بیش فعالی و افزایش تمرکز کمک میکنند. داروهای غیر استیمولانت مانند آتوموکستین (Atomoxetine)، گوانفاسین (Guanfacine) و کلونیدین (Clonidine) است که نیز به کنترل علائم بیش فعالی کمک میکنند.
هر چند داروها میتوانند در کنترل علائم بیش فعالی موثر باشند، اما مهم است که تصمیم در مورد استفاده از داروها با مشورت پزشک متخصص گرفته شود. پزشکان متخصص و روانپزشکان با بررسی و ارزیابی دقیق و شناخت علائم و شدت آنها، در تعیین نیاز به داروها و نوع داروی مناسب برای هر کودک راهنمایی لازم را انجام میدهند. همچنین، داروها باید همراه با مداخلات رفتاری و آموزشی دیگر باشند و به صورت شخصیسازی شده و تحت نظارت پزشک تجویز شوند.
بیشتر بخوانید: درمان وسواس با نوروفیدبک
آیا استفاده از داروها برای درمان بیش فعالی در کودک عوارض جانبی دارند؟
امکان دارد داروهای تجویز شده در درمان بیش فعالی و نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) عوارض جانبی داشته باشند. این عوارض در هر فرد به طرز متفاوتی ظاهر میشوند و برخی از آنها موقتی هستند و با گذشت چند روز کاهش پیدا کرده و از بین میروند. برخی از عوارض جانبی رایج داروهای استفاده شده در درمان ADHD شامل موارد زیر میشود:
- کاهش اشتها و وزن: برخی داروها میتوانند باعث کاهش اشتها و کاهش وزن شوند. این مشکل معمولا در طول مدت مصرف داروی معین رخ میدهد.
- مشکلات خواب: برخی از داروها میتوانند بر روی الگوی خواب تاثیر داشته باشند.
- تاثیر خلق و خو: برخی از داروها بر خلق و خوی فرد تاثیر دارند. اضطراب، خشم و خستگی از جمله اثرات منفی بر خلق و خو هستند.
- عوارض فیزیکی: برخی از عوارض جانبی شامل سردرد، گیجی، اختلالات گوارشی، تغییرات در ضربان قلب و فشار خون و خشکی دهان میشوند.
نکته: این عوارض معمولا موقتی هستند و در صورت شدید بودن یا بروز مشکلات بیشتر، باید به پزشک خود اطلاع دهید.
بیشتر بخوانید: درمان وسواس فکری بدون دارو
رفتار درمانی
رفتار درمانی (Behavioral Therapy) یکی از روشهای درمانی مورد استفاده در کودکان دارای بیش فعالی است. رفتار درمانی بر مبنای تغییر رفتارهای نامناسب و تقویت رفتارهای مفید و سازنده در کودکان تمرکز دارد. هدف اصلی این روش، کمک به کودکان برای کنترل عواطف، ارتباط موثر با دیگران، بهبود تمرکز و توجه و کاهش نشانههای بیش فعالی است. همچنین، رفتار درمانی میتواند به والدین و خانواده کودک نیز آموزشها و تکنیکهایی را ارائه کند تا بتوانند در مدیریت و پشتیبانی از کودک خود کمک کنند.
آیا رفتار درمانی میتواند در بهبود تمرکز و توجه کودکان بیش فعال کمک کننده باشد؟
رفتار درمانی میتواند در بهبود تمرکز و توجه کودکان دارای بیش فعالی (ADHD) موثر و کمک کننده باشد. این روش درمانی شامل استفاده از تکنیکهای متنوعی است که به کودکان کمک میکند تا مهارتهای تمرکز و توجه را تقویت کنند.
بیشتر بخوانید: درمان اوتیسم با نوروفیدبک
نتیجهگیری
درمان بیش فعالی در کودکان شامل روشهای مختلفی است که به کودکان کمک میکند تا مهارتهای تمرکز و توجه خود را تقویت کنند. رفتار درمانی و ترکیب درمان رفتاری با درمان دارویی میتوانند در بهبود نشانههای بیش فعالی در کودکان موثر باشند.
