درمان سادیسم جنسی معمولا شامل ترکیبی از روان درمانی، دارودرمانی و استراتژی‌های کنترل ریسک است.هدف اصلی این است که به افراد مبتلا به سادیسم جنسی کمک شود تا الگوهای سالم‌تری از رفتار جنسی و روابط محترمانه و توافقی برقرار کنند. بسته به فرد و شدت بیماری از رویکردهای درمانی مختلفی برای درمان این اختلال استفاده می‌شود. در این نوشته، در خصوص انواع روش‌های درمانی سادیسم جنسی صحبت می‌کنیم.
درمان سادیسم جنسی
درمان شناختی رفتاری (CBT)، داروهای ضد افسردگی، آنتی آندروژن‌ها و… از جمله روش‌های درمان سادیسم جنسی هستند.
ارزیابی و تشخیص
اولین مرحله در فرآیند درمان، ارزیابی جامعی است که توسط یک متخصص سلامت روان، معمولا یک روانشناس یا روانپزشک انجام می‌شود. این کار شامل جمع‌آوری اطلاعات در مورد تخیلات جنسی، الگوهای رفتاری و تاثیر آن‌ها بر خود و دیگران است. این ارزیابی همچنین با هدف رد هر گونه شرایط بهداشت روانی زمینه‌ای یا اختلالات همزمان انجام می‌شود.
بیشتر بخوانید: درمان افسردگی با نوروفیدبک
درمان شناختی رفتاری (CBT)
درمانگر به فرد کمک می‌کند تا مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم‌تر و سازنده‌تر را یاد بگیرد. این شامل توسعه مهارت‌های مدیریت استرس، تنظیم هیجان و تغییر الگوهای رفتاری نامطلوب است. علاوه بر این، درمانگر با کمک CBT به فرد کمک می‌کند تا درک بهتری از تاثیر اعمال خود بر دیگران پیدا نموده و همدلی را تقویت کند.
در کل، درمان شناختی-رفتاری (CBT) با تمرکز بر شناخت و رفتار فرد از طریق تغییر باورها و الگوهای ذهنی نامطلوب، به فرد کمک می‌کند تا مدیریت بهتری بر تمایلات سادیستی خود داشته باشد و الگوهای رفتاری سالم‌تری را ایجاد کند.
داروهای ضد افسردگی
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند پروزاکان (Prozac) معمولا در درمان اختلالات خلقی مانند افسردگی و استرس و اضطراب استفاده می‌شوند. این داروها عملکرد سروتونین را در مغز افزایش می‌دهند و می‌توانند به تقویت وضعیت خلقی و کاهش علائم افسردگی و اضطراب کمک کنند.
در برخی موارد، مصرف SSRIs ممکن است باعث کاهش میل جنسی (کاهش لذت جنسی و علاقه به فعالیت جنسی) در برخی افراد شود. در صورت کاهش میل جنسی به عنوان یک عارضه جانبی داروهای ضدافسردگی SSRIs، احتمالا تمایلات جنسی سادیستی که نیاز به انرژی و شهوت جنسی دارند، نیز تحت تاثیر قرار می‌گیرند. اما باید توجه کرد که این تاثیر ممکن است برای هر فرد متفاوت باشد و در برخی افراد تاثیر قابل توجهی نداشته باشد. بنابراین، درمان با داروهای ضدافسردگی SSRIs می‌تواند به کاهش علائم افسردگی و اضطراب کمک کند و در برخی افراد ممکن است تمایلات جنسی سادیستی را کاهش دهد.
بیشتر بخوانید:علائم افسردگی
آنتی آندروژن‌ها
مدروکسی پروژسترون استات و سیپروترون استات دسته‌ای از داروهای آنتی آندروژن هستند. این داروها می‌توانند موقتا سطح تستوسترون (هورمون جنسی مردانه) را کاهش دهند و به عنوان بخشی از روش‌های درمانی برای کاهش میل جنسی و درمان برخی از مشکلات جنسی مورد استفاده قرار بگیرند.
مدروکسی پروژسترون استات به عنوان یک پروژستین سنتتیک (مشتقی از هورمون پروژسترون) و سیپروترون استات به عنوان یک آنتی آندروژن عمل می‌کنند. این داروها با تاثیر بر سیستم هورمونی بدن، میزان تستوسترون را کاهش می‌دهند. در برخی موارد، کاهش سطح تستوسترون می‌تواند به تنظیم میل جنسی کمک کند و درمان موثرتر برخی از مشکلات جنسی مرتبط با بالا بودن سطح تستوسترون باشد. بنابراین، از داروهای آنتی آندروژن برای کاهش موقت سطح تستوسترون و کاهش میل جنسی استفاده می‌شود. این داروها باید تحت نظر پزشک تجویز شوند و تصمیم درمانی بر اساس شرایط و نیازهای هر فرد به صورت خاص بررسی شود.
پیشگیری از عود
درمانگران و متخصصان در این زمینه با افراد کار می‌کنند تا عوامل محرک و موقعیت‌هایی که ممکن است به عود یا بازگشت رفتارهای سادیستی منجر شوند را شناسایی کنند. سپس برنامه‌هایی را برای جلوگیری از عود و کنترل رفتارهای مضر ایجاد می‌کنند. این برنامه‌ها شامل ایجاد راهکارهای جایگزین و غیر خشونت‌آمیز برای ابراز تمایلات جنسی است. به عنوان مثال، به جای تمرکز بر رفتارهای خشونت‌آمیز، توجه به رفتارهای سالم و همبسته با رضایت و احترام متقابل می‌تواند به کاهش عود کمک کند. همچنین، ایجاد مرزهای سالم و مشخص در روابط می‌تواند به فرد کمک کند تا محدودیت‌ها و مرزهایی را برای رفتارهای سادیستی تعیین کرده و از عود جلوگیری کند.
از طریق مشاوره و درمان مناسب، افراد می‌توانند راهبردهای موثرتری را برای پیشگیری از عود در مدیریت سادیسم جنسی یاد بگیرند و بهبود بیشتری در کنترل رفتارهای خود داشته باشند. بنابراین، پیشگیری از عود و تداوم رفتارهای سالم و محدود کردن رفتارهای سادیستی در روابط بسیار مهم است.
نتیجه‌گیری
توجه به این نکته مهم است که درمان سادیسم جنسی نیازمند یک رویکرد چند رشته‌ای است که متخصصان سلامت روان مانند روانشناسان، روانپزشکان و مددکاران اجتماعی و… در آن حضور دارند. فرآیند درمان اغلب طولانی مدت است و مستلزم تعهد فرد به مشارکت فعالانه در درمان و دستیابی به نتایج مثبت است.
