اختلال اضطراب فراگیر، یک نوع اختلال روانی است که باعث ایجاد نگرانی بی‌دلیل و مداوم در افراد می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال به صورت مداوم و پیوسته نگران و مضطرب هستند و نمی‌توانند احساسات خود را به خوبی کنترل کنند.همینطور، این افراد اغلب بدون دلیل مشخصی، نگرانی و استرس زیادی را تجربه می‌کنند. این افراد ممکن است درباره مسائل کوچک، روابط شخصی، مسائل مالی و دیگر موارد زندگی روزمره خود بیش از حد نگران شوند. این نگرانی معمولا بیش از حد است و زندگی روزمره و کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آمارها نشان می‌دهد که درصد زیادی از افراد مبتلا به این اختلال، همچنین با بیماری‌های روانی دیگر مانند افسردگی نیز مبتلا هستند.
اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
اختلال اضطراب فراگیر، یک نوع اختلال روانی است که باعث نگرانی مداوم و ترس می‌شود. افراد مبتلا به این اختلال بیش از حد در مورد مسائل روزمره نگران می‌شوند؛ نگرانی‌های این افراد معمولا ناشی از ترس‌های غیرمنطقی است. به عبارت دیگر، این افراد در مورد احتمال وقوع رویدادهای ناخوشایند و نتایج منفی، حتی با احتمال کم، احساس ترس و نگرانی می‌کنند و این ترس برای آنان قابل کنترل نیست.
علاوه بر نگرانی مداوم، افراد مبتلا به اضطراب فراگیر ممکن است علائم جسمی مانند لرزش، تعریق، سردرد، مشکلات گوارشی، خستگی و عدم تمرکز را نیز تجربه کنند. این علائم بر روی کیفیت زندگی روزمره تاثیر منفی گذاشته و باعث محدودیت‌های اجتماعی، شغلی، تحصیلی و می‌شود.
بیشتر بخوانید: درمان بیماران پانیک
علائم اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر یا اختلال اضطراب عمومی این علائم را دارد:
۱. مشکل در خوابیدن: افراد مبتلا به اضطراب فراگیر در به خواب رفتن دچار مشکل هستند و به راحتی به خواب نمی‌روند و ممکن است در طول خواب به طور مکرر از خواب بیدار شوند.
۲. لرزش بدن: لرزش بدن یکی علائم این اختلال است. شدیدترین شکل لرزش بدن در دست‌ها است، البته در سایر بخش‌های بدن نیز قابل مشاهده است.
۳. انقباض عضلات: افرادی که دارای اختلال اضطراب فراگیر هستند، احتمالا انقباض عضلات را در نقاط مختلف بدن خود تجربه می‌کنند.
۴. سردرد: سردرد یکی دیگر از علائم این اختلال است که در برخی از افراد وجود دارد.
۵. تحریک‌پذیری: افراد مبتلا به اضطراب فراگیر ممکن است بسیار حساس و تحریک‌پذیر باشند. حتی موارد کوچک مانند صدای بلند یا تغییرات محیطی می‌تواند، این افراد را دچار ترس و نگرانی کند.
۶. تعریق: اضطراب فراگیر می‌تواند موجب تعریق بیش از حد در افراد شود.
۷. گرگرفتگی: احساس گر گرفتگی، عصبانیت زیاد و بی‌قراری از دیگر علائم این اختلال است.
۸. احساس سبکی سر: بسیاری از افراد مبتلا به اضطراب فراگیر احساس سبکی سر و سرگیجه را تجربه می‌کنند.
۹. مشکل در تنفس: تنفس عمیق و سریع (تنفس با عمق زیاد و تعداد نفس‌های بیشتر) یکی از نشانه‌های رایج اضطراب فراگیر است.
۱۰. حالت تهوع: اضطراب فراگیر می‌تواند منجر به حالت تهوع، استفراغ و مشکلات گوارشی مانند نفخ، سوزش معده یا اسهال شود.
۱۱. تکرار ادرار: افراد مبتلا به اضطراب فراگیر ممکن است تکرار ادرار و ادرار بیش از حد را تجربه کنند، حتی در صورتی که مقدار آب مصرفی کم باشد.
۱۲. احساس گرفتگی در گلو: بسیاری از افراد با اضطراب فراگیر احساس گرفتگی در گلو یا سختی در بلعیدن دارند که می‌تواند منجر به اضطراب و استرس بیشتر شود.
۱۳. خستگی: افراد مبتلا به اضطراب فراگیر در بیشتر مواقع احساس خستگی و کاهش سطح انرژی می‌کنند، حتی بدون فعالیت فیزیکی شدید داشته باشند.
۱۴. عدم تمرکز: افراد مبتلا به اضطراب فراگیر معمولا دچار مشکلات در تمرکز ذهنی هستند. همچنین، مشکلاتی را در فراموش کردن امور مختلف دارند.
۱۵. عدم احساس آرامش: افراد مبتلا به اضطراب فراگیر، آرامش زیادی ندارند و بیشتر مواقع در وضعیت استرس و نگرانی هستند.
اختلال اضطراب فراگیر چگونه تشخیص داده می شود؟
اختلال اضطراب فراگیر توسط متخصص اعصاب و روان و روانشناس به کمک ارزیابی و برخی تست ها تشخیص داده می شود. متخصص در مورد علائم، سابقه خانوادگی و سابقه پزشکی بیمار سوال می‌کند. تشخیص اضطراب فراگیر از سایر بیماری های پزشکی یا روانی مانند OCD ، فوبیا و افسردگی ممکن است بیشتر طول بکشد
علت اختلال اضطراب منتشر چیست؟
به طور کلی، اختلالات اضطرابی پیچیده هستند و به دلیل ترکیبب عوامل ژنتیکی، رفتاری، رشدی و سایر عوامل محیطی ایجاد می شوند. تحقیقات نشان می دهد که عوامل خطر برای اختلال اضطراب فراگیر شامل سابقه خانوادگی اضطراب و دوره های اخیر یا طولانی مدت استرس است. اگرچه مکانیسمی که توسط آن GAD فعال می شود ناشناخته است، اما مدارهای مغزی درگیر در ترس و اضطراب به تجربه این اختلال کمک می کنند. از طرفی، مطالعات روی دوقلوها و خانواده ها نشان می دهد که ژن ها در منشاء اختلالات اضطرابی نقش دارند. ناملایمات دوران کودکی و حمایت بیش از حد والدین هر دو با پیشرفت بعدی این اختلال مرتبط بوده اند
بیشتر بخوانید: علائم افسردگی
بهترین داروها برای اختلال اضطراب فراگیر
به طور کلی، دارهای ضد افسردگی و ضد اضطراب به کاهش علائم و کنترل این اختلال کمک می کند. داروهای ضد افسردگی معروف به SSRI (مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین) بر روی یک پیام رسان شیمیایی در مغز به نام سروتونین عمل می کنند و اغلب برای اختلال اضطراب منتشر تجویز می شوند. توجه داشته باشید که تاثیر مصرف داروهای ضد افسردگی در هفته های اول نمایان نمی شود، لذا ناامید نشده و طبق دستور پزشک داروها را مصرف کنید.
همچنین، مصرف داروهای ضد اضطراب مانند بنزودیازپین های پرقدرت علائم را به سرعت تسکین داده و عوارض جانبی کمی دارند. معمولاً بنزودیازپین ها برای دوره های زمانی کوتاه تجویز می شوند. افرادی که با مصرف مواد مخدر یا الکل مشکل داشته اند معمولا کاندیدای مناسبی برای این داروها نیستند زیرا ممکن است وابسته شوند.
درمان اختلال اضطراب فراگیر با روان درمانی
روان درمانی شامل صحبت با یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده، مانند روانپزشک، روانشناس، مددکار اجتماعی یا مشاور است تا نحوه برخورد با مشکلاتی مانند اختلالات اضطرابی را بیاموزد.
درمان شناختی- رفتاری
درمان شناختی-رفتاری (CBT) در درمان اختلالات اضطرابی بسیار مفید است. جنبه شناختی به افراد کمک می کند تا الگوهای تفکری را تغییر دهند. جنبه رفتاری به افراد کمک می کند تا نحوه واکنش خود را به موقعیت های اضطراب آور تغییر دهند. این روش درمانی ممکن است در یک گروه انجام شود، مشروط بر اینکه افراد گروه به اندازه کافی مشکلات مشابه داشته باشند.
نتیجه‌گیری
اختلال اضطراب فراگیر یک نوع اختلال اضطرابی است که منجر به نگرانی غیرقابل کنترل و مداوم در زندگی روزمره فرد می‌شود. این افراد معمولاً در مورد مسائل مختلف نگرانی می‌کنند و ترس و نگرانی غیرعادی دارند. همچنین، علائم جسمی مانند لرزش، تعریق و سردرد نیز ممکن است در این افراد رخ دهد. تشخیص و درمان این اختلال به واسطه روانپزشکان و روانشناسان انجام می‌شود و شامل مداخلات روانشناختی و در برخی موارد، داروها است. هدف اصلی درمان اختلال اضطراب فراگیر، کاهش علائم اضطراب و بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا است.
